شیوه‌های حکیمانه پیامبر اسلام را در دعوت به سوی حق و اصلاح جامعه شرح می‌دهد. به تصریح نویسنده، یکی از عوامل ضعف و رکود حرکت اصلاحی و فراخوانی به سوی حق، عدم آشنایی برخی از مربیان و دعوتگران و مبلغان با الگوهای هدایتی خیر البشر، حضرت محمد مصطفی بوده است و وی کوشیده است تا این شیوه‌ها را به روشنی تبیین کند. وی در آغاز مفهوم لغویِ واژه حکمت را شرح داده و چگونگی استعمال آن در آیات قرآن و منظور از «جدالِ احسن» را توضیح می‌دهد. در ادامه، صفاتی را معرفی می‌کند که باعث حکمت می‌شوند و در فصل بعد، نشانه‌های سه‌گانه حکمت در دعوت را بازگو نموده و سپس هفت نشانه وجود حکمت در شیوه‌های اصلاح و تبلیغ راه حق را بیان می‌کند.
